Teröristler hapiste değil gönüllerinde yatıyor

Çok küçükken tüplü bir televizyonumuz vardı hatırlıyorum. Sony marka, siyah kocaman bir aptal kutusuydu işte… Plazmalar, led televizyonlar derken hepsi hayal oldu.

O televizyonda haberleri izlemekten, seyretmekten nefret ederdim. Çok sıkıcı olurdu. Kadının biri çıkıp sürekli konuşuyordu. Çocuğum işte öyle geliyordu bana…

Nedendir bilmiyorum eski günleri ve o zamanı düşününce aklıma o haber geliyor. Televizyonun alt kısmında kırmızı şerit üstünde beyaz renklerle 1 uzman çavuşumuz şehit olmuştur yazıyor.

Diyarbakır’ın Lice ilçesinde devriye gezen askeri PKK’lı teröristler oracıkta şehit ediyor.

Allah Rahmet Eylesin…

Bu haberi aklıma mıh gibi kazıyan şey, annemin ve babamın televizyonu kapatıp şehidin, hakkında, ülkeye yavaş yavaş musallat olmaya başlayan PKK hakkında konuşmasıydı.

Hatırlıyorum dertli ve sinirli bir şekilde muhabbet ediyorlardı. Bense sadece dinliyordum.

O günden bugüne ne değişti biliyor musunuz?

Kırmızı şeritli şehit yazısı o kadar çok normalleşti ki görünce otomatikman anlıyoruz neyden bahsettiğini, aldırış etmeden geçiyoruz. Şehit haberi ya, şehit varmış yine diyoruz.

Yoo yoo kızma… Sen telaşlanıyorsun. Twitter’dan üzüntünü belli ediyorsun.

İşin korkunç tarafı buna beğeni gelsin diye saatlerce telefonun başında bekliyorsun. Hatta daha çok paylaşılsın herkes görsün istiyorsun.

Ben gördüm, bunu bile beğenmediler, dedi ve üzüldü madrabaz herif…

Hakikaten nereye gittiğimizi kendimize sormanın zamanı geldi. Ben bugün tuttuğum takımın yenilgisine, şehidimden daha fazla dert yanıyorsam vallahi billahi yazık bana, yazık bize…

Bugün bu konudan bahsetmek istedim. Çünkü aşırı derecede rahatsız olmaya başladım.

Neyden mi?

Barış diye diye televizyonlarda ahkam kesenlerden, içeride yatan teröriste suçsuz muamelesi yapanlardan sıkılmaya başladım.

İçlerinde yatan terörist sevgisini görmekten bunaldım.

Kim olduğunu bana burada tek tek yazdırıp reklam yaptırmayın sayın okur, sizler gayet iyi biliyorsunuz.

Ulan madem bu kadar savunuyorsunuz, destek veriyorsunuz.

Çıkın ve deyin ki Apo’nun heykelini dikeceğiz sözüne bizde katılıyoruz. Ödeyecekseniz diyetinizi tam ödeyin.

Çıkın ve deyin ki ben bu ülkenin evlatlarını dağa kaçıran, ben bu ülkenin Mehmetçiklerini şehit edenlerle beraberim deyin.

Deyin ki

Savunduğunuz her ne haltsa sahip çıkında bu millet ne yapmaya çalıştığınızı görsün, bilsin, duysun…

BİRKAÇ ZIRILTI

Cem Yılmaz’ın boykot edilmesi kara gürültüden ibarettir.

Bir kadının ancak master yapınca nerede, ne konuşacağını biliyor olmasını savunmak acizlikten öte gitmeyen bir söylemdir.

Faiz ile ev alma mevzusunda her kafadan bir ses çıkacaksa bu Diyanet’in işi tam olarak nedir?